Wow, voor de klas…
Om 8.10 uur stap ik het lokaal binnen bij het ziekenhuis. Er zijn al zeker 7 mensen aanwezig. Om 8.15 uur stroomt het vol en in een mum van tijd zitten er 27 deelnemers in een zelfgemaakte kring klaar om van start te gaan. Om 8.25 uur zeg ik: “Zullen we die vijf minuten nog wachten of maar gewoon lekker van start gaan?” Het antwoord mag duidelijk zijn.
We gaan vandaag aan de slag met het thema reflectie. Allerlei modellen, theorieën maar vooral ook praktijkervaringen komen langs. Ik ‘zend’ maar weinig, vraag veel door en loop rond om in de groepjes inspiratie te brengen. “Lastige vragen stel je hoor…” “Oh eh…nee daar heb ik nou nog nooit bij stil gestaan, maar dat ga ik zeker doen!” Wat een motivatie deze groep. Dit gun je iedere docent.
Eén van de opdracht is het maken van een reflectie-advertentie om zo je collega’s te overtuigen van het nut en belang van reflecteren. En dat het ook leuk kan zijn. Nou de uitkomsten van deze opdracht zijn dat zeker. Wat een creativiteit! Iedere groep pakt het op een eigen manier aan en er wordt veel gedeeld en gelachen. Uitsmijter is het filmpje dat een paar meiden maken over reflecteren met bijpassende (not!) muziek 🙂 Met lichaamshoudingen en papier wordt aangegeven hoe je kan reflecteren: “Van reflecteren kun je leren”. Er volgt applaus. Een mooi einde van een geslaagde ochtend.
klas van toen…
klas van nu…